بیشتر اسب ها می توانند علف و یونجه خشک بخورند و سالم بمانند. اما گاهی اوقات، یک اسب ممکن است به موارد دیگری نیز نیاز داشته باشد. ساده ترین راه برای فراهم کردن انرژی  بیشتر  ، کنستانتره های غلات یا غذاهای میکس شده هستند. اینکه چه مقدار کنستانتره یا غلات به اسب تان می دهید بستگی به هدف تان از این کار دارد.

شهرت اسب های نژاد مینیاتوری ، که عموما به نام "مینی ها" خوانده می شوند، به مراتب بیشتر از سوارکاران به گوش می رسد. ظاهر تحسین برانگیز و خلق شیرین شان باعث جذب طرفداران زیادی برایشان شده است.

شاخه های ورزشی سوارکاری المپیک عبارت است از: 1- درساژ ( نمایش سوارکاری اسب) 2- رویداد سه روزه 3- نمایش پرش

بسیاری درساژ المپیک را دیده اند. در این مسابقات به نظر می رسد اسب ها مانورهای پیچیده ای انجام می دهند با اینکه سوارکار تقریبا بی حرکت نشسته است. درساژ یعنی آموزش به اسب تا انعطاف پذیر، متعادل و پاسخگو باشد.

هر سوارکار دوست دارد بعد از سواری، با کمترین دردسر برای خود و اسبش از آن پیاده شود. این مراحل را تمرین کنید تا بتوانید به نرمی و راحتی از اسب پیاده شوید. هنگام آموختن پیاده شدن از اسب، باید در مکانی تمرین کنید که برای شما ایمن باشد. در آغاز بهتر است کسی برای کمک کردن به شما، اسب را نگه دارد.

اولین قدم برای یادگیری سوارکاری، آموختن سوار شدن بر اسب است. بارهای اول که سوار اسب میشوید،چه روی آن زین باشد یا بدون زین،بهتر است کسی سر اسب را گرفته تا به آرامی بایستد. شما می توانید از زمین سوار شده یا از یک سکوی کمکی استفاده کنید، تا فرایند سوار شدن روی زین یا خود اسب را برایتان راحت تر کند

اسب اسپرت ایرلندی، که به نام هانتر ایرلندی نیز شناخته می شود، یک نژاد اسب سنتی است که در خارج از ایرلند پرورش یافته است. این اسب ثمره ی پیوند اسب کاری ایرلندی و تروبرد است تا بهترین صفات این دو نژاد مشهور را در خود برجسته سازد.

قبل از شروع به سوارکاری بهتر است به برخی از سوالات رایج و مهم در این حوزه توجه نمایید. آیا سوارکاری لذت بخش است؟ آیا خطرناک است و می تواند مضر باشد؟ تا چقدر دشوار است و ...