سوارکاری سبک انگلیسی و تجهیزات خاص آن

سوارکاری سبک انگلیسی و تجهیزات خاص آن

سوارکاری سبک انگلیسی نوعی از سواری با اسب است که در سراسر جهان دیده می شود. گستردگی انواع آن زیاد است اما همه دارای مشخصات زیر هستند؛ زین مسطح انگلیسی که بر خلاف زین های غربی، فاقد نشیمنگاه گود و دستگیره مرتفع روی زین یا صحفه رکاب های دیده شده در زین استرالیایی می باشد.

زین هایی که برای سوارکاری سبک انگلیسی طراحی شده اند این اجازه را به اسب می دهند که آزادانه توانایی حرکت لازم را برای انجام وظیفه محول شده خود داشته باشد. این فعالیت ها شامل حرکات نمایشی اسب کلاسیک یا مسابقات اسب دوانی می شود.

افسار سوارکاری سبک انگلیسی هم بسته به نوع تربیت می تواند دارای انواع متفاوتی باشد، اما همه آنها شامل نوعی پوزه بند و همچنین کمربند هایی هستند که در انتها به طناب پوزه بند متصل می شوند; تا اگر سوارکار از زین به زمین افتاد، افسار روی زمین نیفتد.

لباسهای سوارکاران در مسابقات،معمولاً از سنت هایی شکل گرفته که در آن نوع خاص سوارکاری استفاده شده است، اما حداقل استانداردهای مورد نیاز شامل چکمه،شلوارک یا شلوار چسبان سوارکاری، پیراهن با نوعی کراوات، کلاه گرد یا نقابدار یا کلاه محافظ سوارکاری و جلیقه هستند.

سوارکاری سبک انگلیسی یک دیسیپلین خاص است که شامل تعداد زیادی سبک‌های مختلف می شود، که در حداقل سطوح اکثر آنها، سوارکاران ملزم به استفاده از دو دست روی افسار به جای یک دست(که در سوارکاری غربی دیده می‌شود)هستند. سوارکار ها معمولاً همراه  یورتمه اسب رو زین نشسته و پا می شوند.( با هر گام اسب به طور متوازن خود را حرکت میدهند) این حرکات غالباً برای یورتمه طولانی یا تمرینات استفاده می‌شود. گرچه گاهی اوقات نیز سوارکاران انگلیسی هنگام یورتمه می نشینند. غالب ترین نوع یورتمه در درساژ، سواری شکار و مسابقات حالت ایستاده است.

درساژ در سوارکاری سبک انگلیسی

مسابقات رقابتی

رقابت ، مقاومت و رفتار و شایستگی اسب و سوار را می سنجد. رقابت در مسیر می‌تواند به طول ۴۰ مایل (معادل ۶۴ کیلومتر) و در زمان مشخصی پایان یابد، اما میتواند بدون محدودیت زمانی یا دارای محدودیت نیز باشد. معاینات دامپزشکی نیز باید در طول مسیر انجام شود.

اسب و سوارکار هر دو امتیاز می‌گیرد، که به شایستگی رفتاری هردو بستگی دارد. این روش امتیازدهی خطاهای سوارکار و اسب را از دیدگاه نارضایتی ،جراحات و غیره می‌سنجد. کمترین امتیاز (کمترین خطا) را داشته باشد، برنده خواهد شد.

درساژ سبک انگلیسی

 کلمه “درساژ” از ریشه فعلی فرانسوی به معنی تمرین دادن است. درساژ (سوارکاری نمایشی) تمرین منظم و پی در پی سوارکار و اسب است که هماهنگی بین هر دو را افزایش می دهد. هدف پرورش اسبی مشتاق، مطیع، متعادل و منطقی است که حرکات را با حداقل تلاش سوارکار انجام دهد.

 آزمون درساژ استاندارد، شامل تعدادی حرکات اجرا شده توسط اسب و سوار است، که نمایش دهنده توالی صحیحی از تمرینات هردوی آنهاست. هر حرکت در نقطه مشخصی اجرا شده و سختی آزمون به تدریج افزایش می‌یابد. اسبی که بیشترین میزان اطاعت، قابلیت کشسانی و باشکوه بودن را در نمایش حرکات موزون خود داشته باشد، برنده اعلام می شود.

درساژ همچنین می تواند به صورت آزاد یا دوئت اجرا شود. آزمون درساژ آزاد با آهنگ انتخابی سوارکار اجرا می شود. حرکات مورد نظر نمایش داده شده و این انتخاب سوارکار است که کجا و به چه ترتیب حرکات اجرا شوند. دوئت اجرایی با ۲ اسب و ۲ سوار کار است که مجموعه‌ای از حرکات را آیینه وار با همدیگر به نمایش میگذارند.

 در درساژ امتیازدهی به صورت درصدی، به ترکیب اجرای سوارکار واسب تعلق میگیرد. امتیاز اولیه ۶۰ و بالاتر قابل قبول است. زوج با بیشترین امتیاز برنده مسابقه اعلام خواهد شد.

پرش با اسب سوارکاری سبک انگلیسی

هیجان در پرش نمایشی سبک انگلیسی

پرش نمایشی آزمون قدرت، دقت، چابکی و سرعت است. سوار و اسب باید مسیری را که موانع رنگ شده در آن قرار دارد، در بهترین زمان و حداقل خطای ممکن طی کنند. مسیرها برای به چالش کشیدن توانایی اسب و سوار طراحی شدند، تا تطابق لازم آن دو را برای به درستی رد کردن موانع مسیر محک بزنند.

خطاها برای افتادن میله(۴خطا)، ممانعت رد شدن از مانع(۴خطا)، نگذشتن از مانع(۴خطا)، افتادن از روی اسب(حذف از مسابقه) و به اتمام نرساندن در زمان مجاز(به ازای هر۴ثانیه ۱خطا) اعمال می شود. گرچه روش های متفاوتی برای برگزاری پرش نمایشی وجود دارد، ولی به طور عمومی سوار و اسب هایی که بدون خطا مسیر را طی کنند، وارد مرحله حذفی می شوند که مسیر کوتاهتر و زمان محدود تری دارد. سوارکار و اسبی که کمترین زمان و خطا را داشته باشد برنده اعلام می شود.

 چالش مسابقات سه گانه

مسابقات سه گانه شجاعت، استقامت و مهارت اسب و سوارش را می سنجند. مسابقات پیشرفته  طول سه روز برگزار شده و هر روز قسمت متفاوتی از مسابقه انجام می شود: درساژ در روز اول- سوارکاری در طبیعت (که خود می تواند شامل چهار قسمت باشد) در روز دوم- و پرش نمایشی روز سوم. سوارکاری در طبیعت شامل دو مسیر حصارکشی شده، یک مسیر مسابقه با موانع پرشی، و مرحله جالبی در طبیعت که مسیری با موانع  طبیعی در زمین ‌های گوناگون است و سوار و اسب باید با همکاری هم مسیر را طی کنند.

مسابقه شامل سه آزمون متفاوت است که هر کدام جداگانه امتیازدهی می شوند، اما برای بدست آوردن نتیجه نهایی با هم جمع می شوند. جریمه و خطاها باهم جمع شده و زوجی که کمترین خطای ترکیبی را در سه روز داشته باشد برنده اعلام خواهد شد.

 سرسختی و استقامت

 سوارکاری استقامت، مقتومت و سرعت و شایستگی سوار و اسب را محک می زند. مسافت کل ممکن است متفاوت باشد، اما در سخت ترین حالت حدود ۱۰۰۰ مایل(۱۶۰۰کیلومتر) است که باید طول ۲۴ ساعت طی شود. در این مسابقات زمین های متنوع و خطرات طبیعی متفاوتی وجود دارد که اسبان مطیع و سوارکاران باهوش را به چالش فرا میخواند. مراقبت های دامپزشکی زیادی نیز باید حین سوارکاری انجام شود تا صلابت و سلامتی اسب تحت نظر باشد، و مناسب بودن حال سوار و اسب برای ادامه مسابقه تایید شود.

 هدف به اتمام رساندن سواری در سریع‌ترین زمان ممکن است، در حالی که معاینات دامپزشکی نیز انجام شده باشد. اولین اسب و سواری که به خط پایان رسیده و همچنین تایید دامپزشک را دریافت کرده باشد برنده خواهد شد.

نظرات کاربران ( 0 نظر )