در المپیک سال ۱۹۷۶، هلشتاین ها المپیک سوارکاری را تحت سلطه خود قرار دادند. برنده مدال طلا و نقره اسب سواری نمایشی و همچنین مدال نقره مسابقات سه گانه و پرش نمایشی نژاد هلشتاین ها بودند. این نژاد پیوسته در مسابقات بین المللی امروزی پیشرو است، هر چند در کتاب نژاد نامه اسب های مسابقه‌ای، در میان کم جمعیت ترین ها یاد شده است که در اروپا تنها ۶ درصد از جمعیت اسب های ورزشی را شامل می شوند.

 هولشتاینرها نژادی سبک و یکی از نژادهای خونگرم و اروپا هستند. نژاد اسب های سبک معمولاً وزن کمتر از ۱۵۰۰ پاند( ۶۷۵ کیلوگرم)دارند. از آنها عموما برای سواری تفریحی و سواری در طبیعت استفاده می شود. بخاطر چابک و تندرو بودنشان بسیار در مسابقات اسب دوانی، نمایش ها و کار مزرعه کاربرد دارند.

 اسب های سبک در دسته های مختلفی طبقه بندی می شوند، مثلا بر اساس قاره یا کشوری که از آن نشات گرفته اند. آنها همچنین بر حسب آموزش طبقه بندی هایی دارند از جمله اسب گله داری، اسب ورزشی، اسب سوارکاری یا “دیگر” گونه ها. اسب نژاد هلشتاین در طبقه بندی اسب های شکاری جای می گیرد که برای اجرا و فعالیت هایی از جمله مسابقات،اسب سواری نمایشی، پرش نمایشی و سوارکاری پرورش داده می شوند.

ویژگی های نژاد هلشتاین

نژاد هلشتاین بزرگ جثه و دارای شانه های پهن هستند و ارتفاع پای جلو تا بالای کمرشان بطور میانگین ۱.۶ تا ۱.۷۵ است. آنها بدنی عضله ای با گردن منحنی و باشکوه، و کمری کوتاه و منعطف دارند. مفاصل قوی و خوش زاویه و پاهای عقبی که پرصلابت زیر بدن قرار گرفته است. چند گونه عمومی هولشتاین وجود دارد:

•  گونه کلاسیک: این گونه سنگین تر و استخوان درشت تر است.
•  گونه مدرن : این گونه سبک تر و داری اصلاح نژادی بیشتر است.

هر دو گونه در حرکت مقداری سنگین قدم هستند و تعادل طبیعی و کشسانی خوبی دارند. دارای مزاجی خونگرم،ساکت و زودگذر اما گاهی کمی تنبل هستند.  رنگ یکپارچه ای دارند،هر چند کهر و شاه بلوطی رایج ترین رنگ ها هستند.

 مراقبت و تغذیه اسب نژاد هلشتاین

 مراقبت از اسب های هلشتاین آسان بوده و تغذیه آنها از یونجه و کاه، غلات بطور منظم و مکمل های معدنی است. سازگار بودن و ذات خوب شان باعث می‌شود تا به در آخور یا مرتع بودن خود را وفق دهد، اما بشدت ترجیح می دهند جایی قرار گیرند تا در تعامل با بقیه اسب ها باشند.

 فعالیت و آموزش اسب

نژاد هلشتاین پیوسته در رقابت های بین المللی سوارکاری پیشرو است. طبق دستورالعمل محدود شده ای که توسط فدراسیون آلمان برای سلامت و صلابت، مزاج و میزان سوار پذیری اسب ها تعیین شده است، تنها تعداد اندکی از آنها قابلیت آمیزش  دادن دارند.

با وجود ترکیب خونی با اسب های تروبرد ، هولشتاینرها از مشکلات ژنتیکی به خوبی در امان هستند. آنها به مقداری که از اسب ها انتظار می رود تنومند و سرزنده هستند، اما بدیهی است که هر حیوانی برای مسابقات به جدیت استفاده شود، مستعد آسیب دیدگی خواهد بود.

مراقبت از نژاد هلشتاین ها به اندازه معمول دیگر اسب های اصلاح نژاد شده است. آنها به اصطبل و لوازمش و غذای متناسب با نوع کارشان نیازمندند. نژاد هلشتاین اسب های فعالی هستند و به مقدار زیادی تمرین نیاز دارند، که به معنی این است که صاحبانشان باید آماده سواری دادن آنها در هر آب و هوایی یا توافق با فرد دیگری برای انجام این کار باشد. آنها همچنین به مقدار قابل توجهی وقت اجتماعی و همراهان مناسب نیاز دارند. از آنجایی که زادگاهشان شمال آلمان بوده، می توانند در زمستان به خوشحالی در مزرعه وقت بگذرانند، به شرطی که به خوبی با لباس مخصوص پوشانیده و شب او را به داخل اصطبل بیاورید.

مشکلات عمومی سلامت

هولشتاینر اسب قدرتمند و قویست و به خودی خود در سلامتی، نژاد کم مشکلی است. خاک محل اولیه آمیزششان در زمستان گل آلود و تابستان سخت و خشک است. این اسب مجبور بوده انرژی فراوان و پاهای ترمیم پذیری برای زنده ماندن داشته باشد.

 به هر حال به دلیل توقعات چشمگیری که در مسابقات از این اسب می‌رود و همچنین کشش شدید در یورتمه که نتیجه آمیزش انتخابی شان است،ممکن است مقداری فلج شدگی بخاطر مشکلات تاندون و رباط ها بوجود بیاید. مراقبت های صحیح برای جلوگیری از این مشکلات باید انجام شود. محافظ پا موقع پریدن و پوشاننده یا پوتین هایی برای سوارکاری نمایشی حرفه ای لازم است که استفاده شود.