یک مربی می تواند به شما مهارت های سوارکاری ایمن مانند توقف کردن و گردش به سمت راست و چپ ، و چگونگی اشاره کردن برای تغییر حالت در بین قدم ها را بیاموزد. مربی ها می توانند عادت های بد را قبل از شکل گیری آن ها متوقف کنند و شما را از گرفتن تصمیم های خطرناکی بازدارند که می تواند باعث صدمه به اسب،سوارکار، یا تماشاچی شود. هر نوع سوارکاری را با دستورالعمل های زیر به امن ترین صورت ممکن انجام دهید.

قبل از هر چیزی به دو نکته زیر توجه نمایید :

اسب مناسب با سطح مهارت سوارکاری تان انتخاب کنید. سوارکاران تازه کار بهتر است اسب های آرام و خوش برخورد را انتخاب کنند که به اشتباهاتی که تازه کاران انجام می دهند، عادت دارند.

بچه های کوچک را بدون نظارت روی اسب یا اطرف اسب رها نکنید. به کودکان یاد دهید چطور باید اطراف اسب ها رفتار کنند. کودکان باید بتوانند به آرامی صحبت کنند و به آهستگی حرکت کنند ،و فاصله ی ایمن را بین خود و اسب رعایت کنند مگر اینکه به طور مستقیم با آن کار کنند. مچنین بهتر است یادبگیرند زمانیکه دیگران مشغول سوارکاری هستند حواس آن ها را پرت نکنند.

دستورالعمل های لازم جهت داشتن سوارکاری ایمن

همانطور که اشاره شد ایمن ترین روش برای یادگیری سوارکاری از طریق یک مدرس یا مربی سوارکاری با تجربه است. به تنهایی این کار را انجام ندهید. با مربی نه تنها سریعتر یادمیگیرید بلکه همانطور که آموزش میبینید امنیت بیشتری خواهید داشت.

اگر یک اسب جوان، آموزش ندیده یا ناآشنا را می رانید، با نظارت و در منطقه ی آشنا این کار را انجام دهید. برای اولین سوارکاری ،بردن یک اسب به منطقه ی صحرایی (تریل) یا سوارکاری به تنهایی ایده ی خوبی نیست.

زمانیکه به طور گروهی سوارکاری می کنید، حداقل بین اسب ها به اندازه یک اسب فاصله داشته باشید. ممکن است یک اسب به دیگری لگد بزند، و ممکن است که آن ها باهم برخورد کنند و شما با برخورد آنها به زمین بیفتید.

اگر اسب تان بسیار آشفته شده است، از اسب پیاده شوید و وضعیت زمین را کنترل کنید. یادبگیرید که توقف اضطراری(فقط با یک اشاره) انجام دهید.

یادبگیرید چطور به صورت ایمن فرود بیایید.این موضوع نمی تواند تضمین کند که آسیب نبینید، اما باید یاد بگیرید چطور با دور شدن از اسب از آسیب دیدگی جلوگیری کنید. پیاده شدن از اسب به شکل اضطراری را یادبگیرید. گاهی اوقات ایمن ترین استراتژی این است که سریعا پیاده شوید.

همیشه با کنترل کامل سوارکاری کنید. درست مانند ماشین ها یا دوچرخه ها هرچه اسب سریعتر پیش برود سریعتر می تواند اشتباه رخ دهد. همیشه با یک همراه سوارکاری کنید. برای احتیاط بیشتر ، یک تلفن همراه یا بیسیم به همراه داشته باشید.

اسب تان را تا خانه با تاخت نبرید. حداقل نصف مایل آخر را پیاده بروید. این کار از تشکیل عادت بد عجله داشتن جلوگیری می کند. بسیاری از تصادفات در طول جاده ها اتفاق می افتند. از سوارکاری در مسیر جاده هایی که ماشین ها و دیگر وسیله ها حرکت می کنند اجتناب کنید زیرا ممکن است اسب تان را بترسانند.

نکات مهم 

• کلاه سوارکاری مورد تایید ASTM را به سرکنید. دفاتر و کمیته های ایمنی زیادی اذعان می کنند که عمده ی تلفات سوارکاران به دلیل آسیب های سر است. سوارکاران باتجربه درست به اندازه سوارکاران بی تجربه در معرض خطر آسیب های سر هستند. برخی آمار نشان می دهد سوارکاران باتجربه حتی بیشتر از تازه کاران احتمال دارد آسیب ببینند. هر زمان که سوارکاری می کنید حتما کلاه به سر داشته باشید.
• جلیقه ی ایمنی محافظ تنه بدن را بپوشید.
• چکمه های محکم با حداقل کفی و یک اینچ(۲.۵ سانت) پاشنه بپوشید.درضمن از رکاب های ایمنی یا حفاظ رکاب ها استفاده کنید که از لغزش پایتان روی رکاب جلوگیری کنند.
• تنگ اسب را قبل از سوارشدن چک کنید.
• مرتبا زین و برگ اسب را چک کنید تا نشانه های سایش و نقص را پیدا کنید، خصوصا چرم های رکاب.

این موارد قوانین بسیار ابتدایی بودند. زمانیکه می خواهید شروع کنید شاید این موراد برای به خاطر داشتن زیاد به نظر برسند، اما خیلی سریع به محض اینکه شما کمی پیشرفت کنید و بفهمید اسب ها چطور فکر می کنند و یادبگیرید تا اطراف آن ها حرکت کنید و سوارکاری کنید، این نکات تبدیل به عادت و ملکه ذهن تان می شوند.