اسب نژاد تروبرد یک نژاد از اسب لایت است. این اسب ها به عنوان اسب های خونگرم نیز معروف هستند. نژادهای اسب لایت عموما زیر 1500 پوند وزن دارند.آن ها معمولا به عنوان اسب های سوارکاری برای اوقات فراغت و تریل استفاده می شوند. به دلیل چابک و سریع بودن، بسیاری از آن ها در مسابقه اسب سواری، در میدان نمایش ،و برای کار در مزرعه نیز استفاده می شوند.
اسب های سبک به چندین روش مختلف گروه بندی می شوند، یکی اینکه زادگاه آن ها از کدام قاره یا کشور است. آن ها همچنین براساس آموزش دیدگی گروه بندی می شوند،به عنوان نوع استوک، نوع هانتر( اسب ورزشی)، نوع سدل (زین کرده)، یا دیگر انواع رده بندی می شوند. نژاد تروبرد در رده ی اسب های هانتر(ورزشی) جای میگیرد.
پیشینه نژاد تروبرد
نژاد تروبرد در بریتانیا در قرون ۱۷ و ۱۸ زمانیکه علاقه ی شدیدی به مسابقه اسب سواری وجود داشت ، تکامل یافت. انگلیس “اسب های دونده” را برای مدتی پرورش می داد و پادشاه هنری هشتم اولین اصطبل مسابقات سلطنتی را تاسیس کرد. نژاد تروبرد متشکل از سه نوع نریان نژاد عرب است که هیچ کدام آن ها تا به حال مسابقه نداده اند! این سه مبدا خطوط خونی شجره نامه ی نژاد تروبرد عبارت اند از:
- اسب بایرلی ترک : بایرلی ترک در شهر دورهام نگه داری می شد و اولین خطوط خونی مبدا را تشکیل می دهد.
- دارلی عربین : دارلی عربین در سوریه خریده و به خانه ی صاحبش در یورکشایر شرقی آورده شد. او با مادیان بتی لیدز جفت شد و اولین اسب عالی مسابقه ای را تولید کرد،کره های فلایینگ، و کره های بارتلت، که زاده ی آن ها یعنی اکلیپس، خط خونی دومی را ایجاد کرد.
- گادولفین عربین : گادولفین عربین در سال ۱۷۲۸ توسط لرد گادولفین ساکن کمبریج شایر به انگلستان آورده شد. او جد متچم، کسی که منجر به سومین خط خونی شد، می باشد.
همه ی اسب های نژاد تروبرد مدرن از این سه نریان در رده های نر به وجود آمده اند و ۸۱% از ژن های نژاد تروبرد از ۳۱ جد اصلی آن ها نشات می گیرند.
ویژگی های نژاد تروبرد
اسب های نژاد تروبرد در قد از 15وجب ( ۶۰ اینچ) تا۱۷ وجب( ۶۸ اینچ) متغیرند. اکثر آن ها حدودا ۱۶ وجب (۶۴ اینچ) ارتفاع دارند. معمولا بین ۱۰۰۰ تا ۱۲۰۰ پوند وزن دارند. رنگ های عمده ی آن ها ، قهوه ای، قهوه ای با نقاط سیاه(کهر) ،خرمایی، و سیاه می باشد. اسب های این نژاد بلند و براق هستند، و پاهای بلند دارند.دلیل اصلی سرعت آن ها فاصله ی زیاد بین مفصل ران و زانوی پای عقب است که درهنگام چهارنعل رفتن رانش حداکثری را ممکن می سازد و قطر شکم که به او اجازه ی حداکثر انبساط ریه را می دهد.
نژاد تروبرد مدرن طوری پرورش می یابد که در سن کم به بلوغ برسد زیرا سنین مناسب برای مسابقه ی آن ها در ۲-۳سالگی است. همه ی اسب هایی که در قهرمانی سه گانه می تازند، شامل پریکنس، بلمونت و کنتاکی دربی، تروبردهای سه ساله هستند.
پرورش و موارد استفاده
گرچه آن ها در درجه ی اول بنا بر اصل و نصب شان برای داشتن خصوصیات یک اسب مسابقه پرورش یافته اند ، اما اسب های نژاد تروبرد در بسیاری از ورزش های اسبی دیگر ، ازجمله پریدن و نمایش سوارکاری اسب نیز دیده شده اند. همچنین به عنوان اسب های تریل، اسب های سوارکاری عادی، و اسب های سوارکاری تفننی نیز استفاده شده اند.بسیاری از اسب های مسابقه ای سابق، که به عنوان اسب های تروبرد از دور خارج شده یا OTTB ها نیز شناخته می شوند، حالا تبدیل به اسب های سواری و رانندگی شده اند.
علاوه براین، اسب های تروبرد اغلب برای اصلاح کردن و افزودن خاصیت ورزشکاری به نژادهای اسب دیگر استفاده می شوند.به خصوص بسیاری از اسب های ورزشی در اجداد خود اسب های تروبرد را دارند.
رنگ ها و نشانه ها
اسب های نژاد تروبرد در هر رنگ خالص اسبی موجود اند. بیشتر اوقات آن ها کهر، قهوه ای، خرمایی، سیاه یا خاکستری هستند.بیشتر دفاتر ثبت نژاد الگوهای رنگی پوشش اسب که بیشتر از یک رنگ را دربرمی گیرد، شناسایی نمی کنند. اما چهره ی سفید و پاهای لکه دار، مانند لکه های وسط صورت یا لکه های جوراب مانند پا مجاز اند ، گرچه بسیاری از اسب های تروبرد صاف همراه با لکه های بسیار جزیی هستند یا لکه ای ندارند.
مشخصات منحصربه فرد
هیکل ورزشکاری و ظاهر اصلاح شده ی یک اسب تروبرد مشخصات معرف او هستند. این اسب ها می توانند به سرعت ۴۰ مایل بر ساعت برسند. پاهای پشتی آن ها منحصرا درازند، که قدرت رانش را هنگامیکه چهارنعل می روند تقویت می کند. و حتی بااینکه آن ها اسب های قوی و پرعضله ای هستند، می توانند با ظرافت و چابکی حرکت کنند.
رژیم و تغذیه
اسب های تروبرد یک رژیم عادی اسبی شامل علف تازه ، یونجه خشک، غلات ،و برخی میوه ها و سبزیجات دارند. مکمل های معدنی و ویتامین ها ممکن است لازم باشند. اکثر اسب های تروبرد تمایل به داشتن یک متابولیسم(سوخت وساز) سریع دارند، بنابراین آن ها ممکن است غذای بیشتری به نسبت اسب های دیگر هم اندازه ی خود نیاز داشته باشند تا یک وزن سالم را حفظ کنند.
مشکلات رایج در سلامتی و رفتار
اسب های نژاد تروبرد احتمالا ممکن است از چندین مشکل سلامتی رنج ببرند، بسیاری از این مشکلات به علت پرورش یافتگی آن ها برای مسابقه است. زیرا آن ها اغلب به افراط های جسمی در مسیر مسابقه مجبور می شوند، نرخ حوادث-مانند شکستگی های مرگ بار- برای اسب های تروبرد بالاست.
این نژاد همچنین مستعد خونریزی ریوی ناشی از ورزش، یا خونریزی در شش ها به دلیل ورزش شدید می باشد. به علاوه، برخی اسب های تروبرد به طور غیرنرمالی قلب های کوچک دارند، که می تواند در مشکلات گردش خون دخیل باشد. و برخی سم هایی دارند که به نسبت سایز بدن شان خیلی کوچک است، که می تواند باعث درد و لنگ زدن شود.
درمورد رفتار، بسیاری از اسب های تروبرد برای سوارکاران مبتدی بیش از حد پراشتیاق و انرژی هستند.اما آن ها بسیار باهوش اند و اخلاق کاری قوی ای دارند. یک مربی باتجربه و با اعتماد به نفس می تواند اغلب این اسب را برای برنده شدن در ورزش های اسبی گوناگون تعلیم دهد.
با این حال، اسب مسابقه ای های سابق به خصوص بسیار سخت می توانند دوباره برای هدف دیگری مثلا برای سوارکاری عادی آموزش داده شوند. این اسب ها در کل عمرشان برای مسابقه آماده شده بودند و اغلب از صداهای بلندی که آن ها را به یاد تپانچه های شروع مسابقه می اندازد وحشت دارند. علاوه براین، اسب های مسابقه ای سابق معمولا فقط آموزش رفتاری پایه را به یاد دارند.
نظافت نژاد تروبرد
اعمال نظافت اسبی استاندارد برای اسب های نژاد تروبرد مناسب هستند. شانه کردن آن ها حداقل چندین بار در هفته، و وارسی و تمیزکردن روزانه ی سم هایشان برای اینکه به دنبال جراحات بگردند و از عفونت جلوگیری کنند لازم است.
درهنگان نظافت یک اسب تروبرد ، این مهم است که بسیار با ملایمت انجام شود زیرا این اسب پوست نازک تری نسبت به سایر نژادها دارد. بنابراین یک اسب نژاد تروبرد ممکن است حساستر باشد و با نظافت آزار ببیند، خصوصا اگر شما به نقطه ی درد ضربه بزنید. این روند را به آهستگی انجام دهید، و به اسب برای رفتار خوبش با چیزهای لذت بخش جایزه بدهید یا اورا ستایش کنید. همچنین، به دنبال ابزارهای نظافت نرم بگردید، برای مثال یک برس با موهای طبیعی به جای نایلونی.
نظرات کاربران ( 0 نظر )